Δύο πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις που δημιούργησαν εύλογες απορίες στην κοινή γνώμη έδωσαν μια επίκαιρη διάσταση στην...
έννοια της επιείκειας που υποτίθεται ότι αποτελεί κι αυτή με τη σειρά της ένα κατοχυρωμένο (και στο Σύνταγμα) είδος δικαιοσύνης.
Η πρώτη απόφαση αφορά την υπόθεση Energa - Hellas Power (256 εκατ. ευρώ), με την οποία καταδικάστηκαν 11 από τους 19 κατηγορούμενους για υπεξαίρεση, ξέπλυμα και λαθρεμπορία, κλήθηκαν να πληρώσουν (προς το παρόν) μόνο 3 εκατ. και πλην τριών αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι με αναστολή.
Η δεύτερη υπόθεση αφορά την καταδίκη σε 12 χρόνια χωρίς αναστολή ενός νεαρού πρόσφυγα που τραυμάτισε έναν αστυνομικό με μαχαίρι προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον εκτός ελέγχου πεθερό του.
Αξίζει λοιπόν να δούμε κατά πόσο και σε ποιον βαθμό η επιείκεια είναι σήμερα παρούσα και σε ποιες περιπτώσεις.
Η γενική αίσθηση είναι σχεδόν απογοητευτική, μια και, αν εξαιρέσει κανείς μεμονωμένες αποφάσεις, ισχύει σχεδόν παντού ότι οι έχοντες και οι μεγαλόσχημοι, ανεξάρτητα από το μέγεθος των εγκλημάτων τους, χαίρουν της δικαστικής επιείκειας πολύ περισσότερο από τους μη έχοντες και τους πλέον ευάλωτους.
Είναι προφανώς κοινοτοπία να σημειώσει κανείς ότι η Δικαιοσύνη δεν παύει, όπως και όλοι οι υπόλοιποι θεσμοί, να λειτουργεί ταξικά μέσα στο σύστημα...
Διαβάστε ολόκληρο το θέμα της Άντας Ψαρρά πατώντας ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου