άρχισαν οι απειλές δεν οπισθοχώρησε.
Όταν δε άρχισε το ξύλο και οι πιο έντονοι τραμπουκισμοί, αντί να τρέξει να γλιτώσει (άραγε κανείς μάλλον απ’ τους τραμπούκους δεν ήξερε ποια ήταν ούτε θα την κυνηγούσε να της κάνει κακό αν δεν έμενε στο πλευρό του Μπουτάρη) έμεινε πλάι στο Δήμαρχο, σα σωματοφύλακάς του.
Δεν έφυγε ούτε δευτερόλεπτο απ’ το πλευρό του, ακόμα κι όταν του πετούσαν πράγματα, τον κλωτσούσαν και τον χτυπούσαν.
Κάποιος θα έλεγε πως ουσιαστικά τον προστάτευσε το ίδιο (ή και περισσότερο!) από τους αστυνομικούς που άφηναν τους τραμπούκους ανενόχλητους και ασύλληπτους να κάνουν τις επιθέσεις τους.
Ενώ ο κίνδυνος να της έρθει κάτι κι αυτής στο κεφάλι, ή να φάει καμιά κλωτσιά ή μπουνιά, ήταν ορατός και, εδώ που τα λέμε, μεγάλος, δε φαίνεται να τρόμαξε καθόλου για τη δική της σωματική ακεραιότητα.
Ή κι αν τρόμαξε (που είναι το λογικό) το άφησε στην άκρη εκείνη τη στιγμή: Με αξιοθαύμαστο θάρρος έβαλε το Δήμαρχο πάνω απ’ τη δική της υγεία. Σε όλα τα πλάνα είναι τελείως ανέκφραστη, τελείως προσηλωμένη στο να υποστηρίξει το Δήμαρχο.
Ήταν εκεί όχι μόνο για να τον βοηθήσει να σταθεί στα πόδια του όταν τον κλώτσησαν στο έδαφος, αλλά και για να τον προστατεύσει.
Μπαίνοντας σαν ανθρώπινη ασπίδα δεξιά του, κάλυπτε τη μία πλευρά απ’ την οποία θα μπορούσαν να ορμήξουν να τον χτυπήσουν.
Κάποιος θα έλεγε πως ουσιαστικά τον προστάτευσε το ίδιο (ή και περισσότερο!) από τους αστυνομικούς που άφηναν τους τραμπούκους ανενόχλητους και ασύλληπτους να κάνουν τις επιθέσεις τους.
Και φυσικά μαζί του, πάλι σαν φύλακας-άγγελος, πήγε στην Εισαγγελία την επόμενη μέρα
Να τι είπε για την επίθεση:
Ποια είναι:
«Γεννήθηκα τον Μάρτιο του 1967 στη Θεσσαλονίκη. Το 1984 αποφοίτησα από το Ανατόλια και το 1988 από το τμήμα Νομικής Σχολής ΝΟΕ του ΑΠΘ, όπου έκανα και το μεταπτυχιακό μου στο Εμπορικό και Οικονομικό Δίκαιο. Είμαι δικηγόρος από το 1991.
Το 2008 εκλέχθηκα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, μέχρι το 2011 και το 2010 δημοτική σύμβουλος με την Πρωτοβουλία στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Από τον Ιανουάριο 2011 μέχρι τον Ιανουάριο 2013 διετέλεσα Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη και από τον Φεβρουάριο 2013 μέχρι το 2017 Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης [και από τότε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου].»
Κλείνω με τα λόγια της στο Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας.
«Σε όλη αυτή τη διάρκεια δεν είδα αστυνομικό, ούτε κανένα από την οργανωτική επιτροπή
Αυτό που με τρόμαξε ακόμη περισσότερο είναι ότι κανένας από τους παριστάμενους στην εκδήλωση δεν προσπάθησε να εμποδίσει τους δράστες να χτυπούν τον κ. Μπουτάρη
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν καμία αγωνία να καταγραφεί η τέλεση αξιοποίνων πράξεων μπροστά σε κινητά, κάμερες. Δεν έγινε σε σκοτάδι. Ήταν χαρά θεού η μέρα, υπήρχε κόσμος με κινητά που κατέγραφε και παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι αυτοί, που θα πουν θόλωσα, τι θα επικαλεστούν. Είχαμε live την τέλεση ενός αδικήματος, εκτός του κυρίου που είχε την κουκούλα στην τσέπη»...
Άρης Δημοκίδης
mikropragmata.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου